9 Νοε 2008

Δήλωση του Προέδρου του ΑΟΠ Γ.Σ. Παπαδόπουλου

Όταν τον περασμένο Ιανουάριο ανέλαβα Πρόεδρος του ΑΟΠ, ύστερα από προτροπή των ιστορικών στελεχών της ομάδας κκ. Μάντζου και Ντοά, πίστευα στην ανάγκη ανανέωσης και ανάπτυξης του συλλόγου που είχε ιδρυθεί από το 1996 και είχε να επιδείξει αξιοζήλευτη παρουσία στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της Αιγείρας. Πίστευα όπως και πιστεύω ότι η ομάδα αυτή μπορεί και πρέπει να κάνει τη διαφορά και να προχωρήσει αταλάντευτα στην επιτυχία και στην Αθήνα.
Ως προς το πρόσφατο επεισόδιο με πρωταγωνιστή το Γιώργο Ντοά αισθάνομαι την υποχρέωση τόσο απέναντι σε μένα όσο και απέναντι στο Δ.Σ. κι εν τέλει στην ίδια την ομάδα μας, να γνωστοποιήσω κάποια πράγματα προς αποκατάσταση της πραγματικότητας. Πράγματι ο κ. Ντοάς δεν ενημερώθηκε, σε αντίθεση με τον κ. Δημήτρη Μάντζο, για την αλλαγή που συντελέστηκε στις 3 Νοεμβρίου στη δομή του προπονητικού επιτελείου και η οποία αποφασίστηκε στα πλαίσια του Δ.Σ. Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο κ. Ντοάς μου γνωστοποίησε την έντονη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που έγινε η αλλαγή μέσω μηνύματος λέγοντάς μου ότι δεν τον σεβάστηκα απειλώντας ότι "κι ο Ντοάς έχει δύναμη". Εγώ με τη σειρά μου ενεργώντας τάχυστα του τηλεφώνησα κι αφού απόρησα με την αντίδρασή του, συνειδητοποίησα το λάθος του χειρισμού και αναγνώρισα το σφάλμα που έγινε εις βάρος του. Του αντιπρότεινα να αναλάβει υπεύθυνος μετεγγραφών λόγω της ιδιαίτερης ικανότητας που είχε επιδείξει στο συγκεκριμένο πεδίο το περασμένο καλοκαίρι. Ήταν και είναι μία θέση ουσίας όπως και ουσιαστικό είναι μία ομάδα 8x8 να μην χαρακτηρίζεται από υπερπληθώρα προπονητών για, καθαρά, λειτουργικούς λόγους. Ο ίδιος μου είπε ότι θα το σκεφτεί και μετά από ένα τέταρτο απάντησε αρνητικά ακόμη κι όταν εγώ συνέχιζα να επιχειρηματολογώ υπέρ της πρότασης. Μου είπε "ότι θα παραμείνει απλός στρατιώτης". Τον ρώτησα αν θα ανέβαζε δήλωση για το συμβάν και μου απάντησε ότι ήταν έτοιμος να το κάνει αλλά συγκρατήθηκε. Εκεί έληξε η συνομιλία και γυρνώντας σπίτι μου το βράδυ είδα αναρτημένη δήλωση του Ντοά στο περιοδικό ARMADA της ομάδας μας, ο οποίος έλεγε (μεταξύ άλλων) ότι θα απήχε από τις δραστηριότητες της ομάδας ως παίκτης σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Σημειωτέον ότι εγώ είχα ήδη προφορικά αναγνωρίσει το λάθος της διοίκησης στο πρόσωπό του και τον θεωρούσα αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε τον εαυτό του: "απλό στρατιώτη". Μόνο που ο "απλός στρατιώτης" αρνείτο τη βοήθεια στην ομάδα του όντας παντελώς αυτόνομος από κάθε έννοια αθλητικής και συλλογικής πειθαρχίας. Την επομένη, στις 4 Νοεμβρίου, παρακάμπτωντας την απειθαρχία του παίκτη Ντοά, έχοντας ως γνώμονα την σωματειακή ηρεμία προ ενός κρίσιμου αγώνα, με προσωπική μου ανακοίνωση αναγνωρίζω και δημόσια το λάθος έναντι του συγκεκριμένου παίκτη και τον καλώ τόσο εγώ όσο και το Δ.Σ. να παίξει στον αγώνα του Σαββάτου. Ο παίκτης Ντοάς απαντά δύο μέρες μετά και μάλιστα ύστερα από μπαράζ δηλώσεων συμπαικτών του ενώ η μόνη αναφορά του στο πρόσωπό μου είναι ότι δε ζητά "καμμία συγγνώμη από τον Πρόεδρο της ομάδας", ο οποίος τον "εμπαίζει" και "αναφέρεται σε αερολογίες" .
Παράλληλα με όλα αυτά, στις 4 και 5 Νοεμβρίου επικοινωνώ αρκετές φορές με τον υπεύθυνο του ARMADA, η ταυτότητα του οποίου είναι γνωστή σε όλους μας. Παραθέτω τις απόψεις μου, εκφράζω την πεποίθηση ότι για το καλό της ομάδας επιβάλλεται να πειστεί ο Ντοάς να επιστρέψει στον ΑΟΠ ενώ χαρακτηρίζω χρέος κάθε ανθρώπου που αγαπά την ομάδα να βοηθήσει στην εκτόνωση της κρίσης με οποιοδήποτε μέσο ώστε να μην επηρεαστεί η απόδοση των παικτών στο κρίσιμο σαββατιάτικο παιχνίδι. Ο υπεύθυνος του περιοδικού με διαβεβαιώνει ότι θα κάνει οτιδήποτε που θα συντείνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Παράλληλα εκφράζει και την άποψη ότι φέτος δεν έχουμε την πολυτέλεια πολλαπλών ανακοινώσεων αντιπαράθεσης καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά συμμετέχουμε σε ένα σοβαρό χειμερινό τουρνουά που αν επηρεαστούν οι παίκτες από ένα τέτοιο κλίμα θα μπει σε κίνδυνο η πορεία της ομάδας. Συμφώνησα απόλυτα και ύστερα από λίγες ώρες βλέπω άρθρα περί "γενικής απεργίας των παικτών", "αντάρτικου", "ερασιτεχνισμών των διοικούντων με τις βιαστικές επιλογές τους και το άδειασμα ιστορικών στελεχών να χρεώνονται σε όσους φαίνεται ότι βγαίνουν ευνοημένοι", γίνεται λόγος για "αδιαλλαξία και πείσμα των δύο αντιπάλων", τη στιγμή που εγώ είχα ήδη αναγνωρίσει το λάθος σε πρώτο χρόνο και καλούσα και δημόσια τον παίκτη πίσω. Υπογραμμίζω δε ότι παίκτες οι οποίοι φέρονταν να συμμετέχουν στο "αντάρτικο", με διαβεβαίωσαν επί προσωπικού ότι τα γραφόμενα ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ είχαν με την πραγματικότητα. Ήταν ΨΕΥΔΕΙΣ οι δήθεν "αξιόπιστες πηγές". Τα σχόλια περιττεύουν. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι τη θέση του Προέδρου ως μία σημαντική θέση στην υπόθεση της ενότητας, της ομόνοιας και του οράματος για έναν μεγάλο Παναιγειρατικό. Ο Πρόεδρος, συνεπικουρούμενος πάντα από το Δ.Σ., οφείλει να χαράσσει τις κατευθυντήριες γραμμές. Δυστυχώς όμως καλούμαι συνεχώς εκτός από υπεύθυνος για την ανάπτυξη και την πρόοδο της ομάδας, να είμαι ένας παιδονόμος που από την μία πρέπει να επιβάλλει την τάξη σε κατά φαντασίαν παίκτες-βεντέτες που απλώς κάνουν το "κομμάτι τους" και από την άλλη πρέπει να προβλέπει τι θα γράψουν επίδοξοι αρθρογράφοι-σεναριογράφοι που θα επηρεάσει την ομόνοια κι επομένως την απόδοση του ΑΟΠ κι οι οποίοι υπό άλλες ιδιότητες είναι υποχρεωμένοι να στηρίζουν την ΕΝΟΤΗΤΑ της ομάδας. Άλλωστε αν όντως ο Γιώργος Ντοάς πίστευε στην κίνηση του Ιανουαρίου, δε θα απαρνιόταν τη σημαντική συμβολή του σε αυτήν ενώπιων του Χρήστου Κατσούρη μόλις το περασμένο καλοκαίρι. Εν τέλει, η θέση του Προέδρου έχει μόνο υποχρεώσεις και ελάχιστες αρμοδιότητες. Προς επεξήγηση της παραπάνω πρότασης, υπενθυμίζω ότι τις περισσότερες μετεγγραφές τις μάθαινα από το site και μετά απλώς έκανα δηλώσεις για να μην διαταραχθεί το κλίμα. Επίσης, πολλές θέσεις διοικητικής υποστήριξης συμπληρώνονταν χωρίς καν να ενημερωθώ εγώ ή το Δ.Σ. με αποτέλεσμα να ερχόμαστε προ τετελεσμένων. Μου δίνεται σαφέστατα η εντύπωση ότι εκείνοι που μου πρότειναν να ηγηθώ αυτής της νέας αρχής για τον ΑΟΠ, επιθυμούσαν έναν Πρόεδρο διακοσμητικό, με ένα Δ.Σ. που απλώς θα παρακολουθεί τις εξελίξεις. Η ομάδα έχει έτοιμο καταστατικό το οποίο όμως δεν εφαρμόζεται παρά στο ελάχιστο καθώς όσες φορές κι αν επεσήμανα στο Δημήτρη Μάντζο ότι πρέπει να υπογραφεί για να έχουμε και έναν σταθερο οδηγό εσωτερικής λειτουργίας, εκείνος μονίμως αμελεί χαρακτηριστικά να το προσκομίσει. Ποιος είναι ο λόγος ; Είναι γεγονός ότι όλοι σε αυτήν την ομάδα-μύθο ζουμε και το δικό μας προσωπικό μύθο. Κι αυτό αφορά τον ΑΟΠ από την κορυφή εώς τη βάση του. Θεωρώ όμως απαράδεκτο ανόητες προσωπικές ματαιοδοξίες να λειτουργούν εις βάρος της εύρυθμης λειτουργίας της ομάδας. "Στην ομάδα κουμάντο δεν κάνει κανείς", δήλωσε πρόσφατα ο Μάριος Μάντζος στο ARMADA. Αν και αντιλαμβάνομαι πλήρως το ενωτικό πνεύμα του, η φράση αυτή από μόνη της καταδεικνύει εύστοχα το υπάρχον status quo στον Παναιγειρατικό. Είμαστε πράγματι μία μεγάλη παρέα, πιστεύω όμως σαφώς τόσο εγώ όσο και το Δ.Σ. ότι μία ομάδα χωρίς πειθαρχία δεν είναι ομάδα και συνεπώς, δεν έχει τύχη. Φυσικά, η έννοια της πειθαρχίας δεν αναφέρεται στη συντριβή της προσωπικότητας των παικτών αλλά στην προστασία της ομάδας από εκφυλιστικά φαινόμενα, όπως το τελευταίο. Καλώ και προκαλώ λοιπόν οποιονδήποτε πιστεύει ότι αυτός ο σύλλογος πρέπει, μπορεί ή αξίζει να λειτουργεί κάτω από τις προαναφερόμενες συνθήκες, να το δηλώσει ξεκάθαρα για να γνωρίζω κι εγώ το πλαίσιο στο οποίο υποχρεούμαι να κινούμαι και να λάβω τις ανάλογες αποφάσεις