15 Δεκ 2008

Το γ' ημίχρονο του ματς

Η πολύ μεγάλη νίκη πανηγυρίστηκε δεόντως από τους ανθρώπους του Παναιγειρατικού. Όλοι αγκαλιάζονταν με όλους. Κόσμος και παίκτες είχαν γίνει ένα τσούρμο μέσα στον αγωνιστικό χώρο με κύριο στόχο των περισσοτέρων μια αγκαλιά στον χρυσό σκόρερ του τέταρτου γκολ Ανδρέα Καραμπάση.

Η δημοσιογραφική ομάδα του επίσημου ιστολογίου του Παναιγειρατικού βρέθηκε για ακόμη μία φορά χθες το απόγευμα στου Ρέντη για να αποσπάσει δύο λόγια από τους παίκτες που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία του ΑΟΠ το Σάββατο. Για κακή μας τύχη, δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε με όλους τους ποδοσφαιριστές.

Γιώργος Ντοάς: "Ήταν ένα σημαντικό παιχνίδι για εμάς απέναντι σε μία ομάδα που έχει τους ίδιους στόχους με εμάς όπως φαίνεται και από τη βαθμολογία του ομίλου. Τη χρειαζόμασταν τη νίκη τόσο για βαθμολογικούς όσο και για ψυχολογικούς λόγους. Πιστέυω δίκαια κερδίσαμε και πλέον κοιτάμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια".

Δημήτρης Μάντζος: "Χωρίς υπερβολή πιστεύω ότι το αποψινό ήταν το καλύτερο φετινό μας παιχνίδι. Κάναμε εξαιρετική εμφάνιση και ήμαστε πολύ καλύτεροι από τους αντιπάλους μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Θεωρώ πως είναι μία από τις μεγαλύτερες βραδιές στην ιστορία του Παναιγειρατικού. Η αξία του ηττημένου αντιπάλου δίνει ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα στο κατόρθωμά μας. Ειλικρινά πιστεύω πως αυτή η ανατροπή προήλθε από τη γνήσια ψυχή του πρωταθλητή που διαθέτουν όλα τα παιδιά που φορούν αυτή τη φανέλα. Είμαι βέβαιος πως θα συνεχίσουμε το ίδιο δυνατά. Νιώθω περήφασνος γι' αυτήν την ομάδα".

Φίλιππος Κρεκούκιας: "Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά. Αποδείξαμε ποιοι είμαστε κι αν παίζουμε έτσι σε κάθε ματς δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Το ματς με το Νείλο ήταν το καλύτερό μας παιχνίδι σε απόδοση. Προσοχή στο ματς το επόμενο. Μην τους υποτιμήσουμε".

Πέτρος Παπανικολάου: "Όλα τα παιδιά είναι άξιοι συγχαρητηρίων γιατί πίστεψαν στην ανατροπή. Αν δεν το πίστευαν αυτοί που έπαιξαν ό,τι και να κάναμε από τον πάγκο δε θα είχε κανένα νόημα. Το έχω πει πολλές φορές στον Χάρη στο δρόμο για το γήπεδο και θα το πω και τώρα. Αν είμαστε συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι, παίζουμε έξυπνα και τρέχουμε πολύ, πέρα από τις όποιες τεχνικές ή σωματικές αδυναμίες που μπορεί να έχουμε, όπως διάβαζα στο forum πριν το ματς , μπορούμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε αντίπαλο".



Τα παραλειπόμενα του ματς

- Ο απών Δημήτρης Μοτσάκος λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα συνομίλησε με τον Μάριο Μάντζο στον οποίον είπε χαρακτηριστικά: "Με τη νίκη παιδιά. Τον Ανδρέα και τα μάτια σας". Κάτι ίσως ήξερε ο "Μότσι"...

- Ο Πέτρος Παπανικολάου "έκοβε βόλτες" ολομόναχος λίγο πριν γίνει η είσοδος των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο για την προθέρμανση.

- Ο Διονύσης Μάντζος αποθανάτιζε τις στιγμές πριν από την είσοδο των ομάδων στο γήπεδο με την ψηφιακή του κάμερα.

- Αρκετή ώρα είχαν συζήτηση πριν το ματς ο Θανάσης Θωμάς με τον Άρη Μπούρα και τον Φίλιππο Κρεκούκια.

- Κάθε φορά που ο Διονύσης Μάντζος εκτελούσε ελεύθερο ο Raul από τους Αιγυπτίους διαμαρτυρόταν συνεχώς για καθυστέρηση δίχως αυτό να υφίσταται με αποτέλεσμα να εκνευρίσει τον τερματοφύλακα της ομάδας μας ο οποίος του φώναξε: "Τι θες, ρε;"

- Ο Πέτρος Παπανικολάου εμφανίστηκε με ωραία μπλούζα και τζιν παντελόνι στον πάγκο του Παναιγειρατικού με αποτέλεσμα να εισπράξει τις επευφημίες του Μάριου Μάντζου που του φώναξε αστειευόμενος: "Παπ, έτοιμος για μοντέλο" με τον προπονητή του ΑΟΠ να απαντάει στον μικρό συνεχίζοντας την πλάκα: "Λες; Βγάλε καμια φωτογραφία"

- Απερίγραπτες στιγμές αμέσως μετά την επίτευξη του γκολ από τον Ανδρέα Καραμπάση. Ο "Καραμπά" έβγαλε τη φανέλα για να πανηγυρίσει το γκολ ενώ όλοι οι ποδοσφαιριστές έπεφταν πάνω του και έγιναν ένα κουβάρι ενώ ο Πέτρος Παπανικολάου ρωτούσε τον διαιτητή του ματς πόσα λεπτά απέμεναν για τη λήξη.

- Το σφύριγμα της λήξης έφερε τους παίκτες και τον κόσμο να αγκαλιάζονται όλοι μπροστά από τον πάγκο ενώ πολλοί ήταν αυτοί που κηνύγησαν τον Ανδρέα για να τον σηκώσουν ψηλά.

- Ιδιαίτερα ενοχλημένος και σκεπτικός φάνηκε ο Άρης Μπούρας μετά τη λήξη του αγώνα για το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε για ένα ακόμη ματς.

- Ο Διονύσης Μάντζος έχασε ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια τα οποία είχε μαζί του κάτι το οποίο όμως εκείνη τη στιγμή αποτελούσε το τελευταίο που τον ένοιαζε.